Pi?tna?cie mitów towarzysz?cych szukaniu pracy.
autorem artyku?u jest Sebastian Jakubowski
Czy uwa?asz si? za eksperta w szukaniu pracy? Przeczytaj poni?sze pi?tna?cie mitów. Sprawd? w ile z nich wierzy?e? i o ilu wiedzia?e?, ?e s? nieprawdziwe. Kiedy poznasz ca?? prawd? o job-huntingu poszukiwania b?d? efektywniejsze i mniej stresuj?ce. Okarze si? wtedy, ?e praca jest czym?, czym naprawd? ?atwo znale??!
Mit 1: Zarejestrowanie w?asnego profilu w Internecie zaowocuje setkami ofert.
Wiele osób ma mylne wyobra?enie, ?e sie? jest magicznym eliksirem, który sk?oni pracodawców do ustawiania si? w kolejce, by tylko zaprosi? nas na rozmow?. Tymczasem, bez jednoczesnego podj?cia innych kroków, nigdy nie oka?e si? ona panaceum na brak pracy.
Mit 2: Og?oszenia reprezentuj? wi?kszo?? dost?pnych posad.
Zdaniem ekspertów jedynie od 15 do 20 procent stanowisk jest obsadzanych w wyniku publikacji og?osze? w ró?nych mediach (a i tak wielu uwa?a te dane za zawy?one). Ogromna wi?kszo?? z nich jest cz??ci? „ukrytego” lub inaczej „zamkni?tego” rynku pracy. Im wy?sze stanowisko i wynagrodzenie, tym ni?sze jest prawdopodobie?stwo znalezienia takiej oferty w prasie czy w sieci. Ich dost?pno?? zale?y przede wszystkim od rozwoju szeroko rozumianych kontaktów (networking). Oczywi?cie nie znaczy to, ?e musimy pyta? ka?dej znajomej osoby czy przypadkiem nie ma dla nas pracy.
Mit 3: Pracownicy cz?sto zmieniaj?cy prac? bardzo trac? w oczach pracodawców.
„Skoczkowie” co prawda prze?ywaj? swe wzloty i upadki, ale stale zmieniaj?ce si? trendy na rynku pracy, z pewno?ci? nie doprowadz? do ich zanikni?cia. Od czasu wielkiej redukcji firm na prze?omie lat osiemdziesi?tych i dziewi??dziesi?tych, pracodawcy zrozumieli, ?e klasyczne zdobywanie kolejnych szczebli na drabinie kariery, utraci?o w praktyce racj? bytu. By uzyska? niezb?dne kwalifikacje i przewag? nad konkurentami, pracownicy musz? cz?sto wykona? bardzo wiele ruchów. ?le widziane jest jedynie bardzo krótkie zatrudnienie (poni?ej roku), w innej sytuacji warto wykorzystywa? dobre okazje.
Mit 4: List motywacyjny nie jest bardzo istotny dla pracodawcy.
Za ka?dym razem, gdy ubiegamy si? o prac?, powinni?my za??czy? list motywacyjny, napisany pod k?tem stanowiska, którym jeste?my zainteresowani. Jedyny wyj?tek to sytuacja, gdy pracodawca wyra?nie podkre?la, ?e go sobie nie ?yczy. Wa?ne, by potraktowa? taki list jako cz??? swojej strategii. ?yciorys pozbawiony listu motywacyjnego jest jedynie suchym zlepkiem danych, który nie daje szansy podkre?lenia naszych wybitnych kwalifikacji.
Mit 5: ?yciorys musi zawiera? szczegó?ow? ?cie?k? kariery.
G?ównym zadaniem ?yciorysu jest pokazanie, ?e posiadamy odpowiednie kompetencje i do?wiadczenie konieczne do obj?cia danej posady. Wi?kszo?? pracodawców nie po?wi?ci na zapoznanie si? z jego tre?ci? wi?cej ni? dwadzie?cia sekund, a to oznacza, ?e nale?y skupi? si? jedynie na tych elementach, które w istotny sposób zwi?ksz? nasze szanse.
Mit 6: Wys?anie aplikacji jest równoznaczne z zaproszeniem na rozmow? kwalifikacyjn?.
Taka pasywna forma poszukiwa? pracy w rzeczywisto?ci do?? rzadko przynosi oczekiwane rezultaty. Dzisiejszy kandydat musi by? proaktywny w swych dzia?aniach i chwyta? si? ka?dej zaistnia?ej okazji. Nie warto czeka? na odpowied? pracodawcy, lepiej zadzwoni? i poprosi? o zaproszenie na rozmow? osobi?cie. Dobrze jest to zrobi? tak?e, je?li nie posiada si? wystarczaj?cych kwalifikacji. Nawet, je?li pracodawca nie odnajdzie w nas w?a?ciwej osoby na dane stanowisko, zawsze istnieje szansa, ?e zaproponuje nam inne lub przeka?e pomocne wskazówki.
Mit 7: Obni?enie wymaga? p?acowych zwi?ksza szans? kandydata.
Niektórym wydaje si?, ?e je?eli za??daj? mniejszych pieni?dzy pracodawcy spojrz? na nich ?yczliwszym okiem. W rzeczywisto?ci takie posuni?cie ?wiadczy jedynie o naszej desperacji i zamiast podwy?sza?, skutecznie obni?a nasze notowania. Nawet, je?eli uda si? otrzyma? posad?, raczej nie b?dziemy mie? powodów do szcz??cia wiedz?c, ?e dostajemy mniej ni? naprawd? jeste?my warci. Nie zapominajmy ponadto, ?e poruszenie kwestii finansowej powinno le?e? zawsze w kompetencji pracodawcy.
Mit 8: Je?eli nie mo?emy uda? si? na rozmow? kwalifikacyjn? mi?dzy dziewi?t? a siedemnast? jeste?my na straconej pozycji.
Co prawda wi?kszo?? rozmów kwalifikacyjnych rzeczywi?cie ma miejsce w tradycyjnych godzinach pracy, ale wcale nie znaczy to, ?e pracodawca nie znajdzie czasu w innym terminie.
Mit 9: Najlepiej wykwalifikowani kandydaci dostaj? najlepsze posady.
To prawdopodobnie najpowszechniejsze mylne wyobra?enie. Prawda jest taka, ?e poza wykszta?ceniem i do?wiadczeniem decyduj?ce znaczenie maj? równie? umiej?tno?? dobrego zaprezentowania si? i nawi?zanie odpowiedniej nici porozumienia z potencjalnym pracodawc?. Dlatego te? nie b?d?my zbyt pewni siebie, nawet, gdy posiadamy bardzo wysokie kwalifikacje. Nie za?amujmy te? r?k, gdy nie w pe?ni spe?niamy wymagania. Skoro zaproszono nas na rozmow?, nasze umiej?tno?ci, wykszta?cenie i do?wiadczenie zosta?y uznane za interesuj?ce – do nas nale?y udowodnienie, ?e jest tak w istocie.
Mit 10: Headhunterzy maj? na wzgl?dzie jak najlepszy interes kandydatów.
„?owcy g?ów” s? op?acani przez firmy, którym zale?y na odnalezieniu kandydatów na wolne stanowiska. Ich zadaniem nie jest, wi?c ani promocja potencjalnych pracowników, ani wynegocjowanie dla nich dobrych warunków, lecz wy?apanie jedynie tych, którzy w najlepszy sposób spe?niaj? stawiane kryteria.
Mit 11: Zmiana kierunku kariery jest niemo?liwa.
Dzisiejszy, nies?ychanie elastyczny rynek pracy wymaga podobnej elastyczno?ci od pracowników. Dlatego te? coraz cz??ciej zdarza si?, ?e obranie nowej ?cie?ki staje si? wr?cz konieczno?ci?. Oczywi?cie nie jest to ?atwy proces i wymaga wiele uporu, wysi?ku i rozwagi. Niemniej, je?eli wszystko odpowiednio zaplanujemy zmiana kwalifikacji mo?e okaza? si? mniej stresuj?ca ni? my?limy.
Mit 12: Kandydat nie powinien sprzedawa? si? pracodawcy.
Poszukiwanie pracy jest w pewnym sensie podobne do lansowania zwyk?ego produktu. Ró?nica polega na tym, ?e towarem jeste?my my sami. Naszym zadaniem jest przeprowadzenie skutecznej akcji marketingowej, która dowiedzie pracodawcy, ?e jeste?my „najlepszym produktem” dla jego firmy. Tylko dzi?ki takiemu podej?ciu mamy szans? zosta? Billem Gatesem rynku pracy.
Mit 13: Je?li przekroczy?e? pi??dziesi?tk? twoje szanse na zatrudnienie spadaj? do zera.
Niew?tpliwie faktem jest, ?e osoby starsze miewaj? problemy ze znalezieniem nowej pracy. Dotyczy to zw?aszcza osób urodzonych w okresie powojennej eksplozji demograficznej. Niemniej jednak zak?adanie z góry, ?e wiek przekre?la szanse na zatrudnienie jest du?ym b??dem. Je?eli tylko posiadamy odpowiednie kwalifikacje, do?wiadczenie i jeste?my na bie??co z tym, co dzieje si? na rynku, warto próbowa?. Tym, co natomiast z pewno?ci? nas zdyskwalifikuje jest obawa przed zmian? i nieumiej?tno?? przystosowania si? do nowych warunków.
Mit 14: D?ugo?? poszukiwa? ma wp?yw na wysoko?? pensji.
Niektóre osoby s?dz?, ?e je?eli pracy szuka si? przez d?u?szy czas, trzeba b?dzie w ko?cu zdecydowa? si? na ni?sze wynagrodzenie. Inni z kolei uwa?aj?, ?e im wi?cej czasu zajmuj? poszukiwania, tym lepsz? ofert? mo?na znale??. Ju? ta rozbie?no?? opinii ?wiadczy o tym, ?e prawda le?y po?rodku. To czy poszukiwania trwaj? kilka dni czy kilka miesi?cy jest spraw? bardzo indywidualn?, dlatego te? powy?sze stwierdzenia nale?y raczej podda? pod w?tpliwo??.
Mit 15: W trudnej sytuacji trzeba przyj?? pierwsz? lepsz? ofert?.
Nawet po kilku tygodniach bezowocnych poszukiwa? nie powinni?my bra? pierwszej posady, która si? trafi. Je?li nie jeste?my do ko?ca przekonani czy spe?ni ona nasze oczekiwania, lepiej poczeka? na nast?pne. Tak d?ugo jak nie grozi nam ?mier? g?odowa, warto szuka? oferty pracy w pe?ni odpowiadaj?c? naszym wymaganiom.
—
Praca w Polsce jest – trzeba tylko umie? j? znale??!
Artyku? pochodzi z serwisu www.Artelis.pl
